"ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ".

Τοῦ π. Ἀνδρέου Κονάνου (Ἐφημερίου Ι. Ν. Ἄγ. Ἀνδρέου Κοντοπεύκου & Ἐκπαιδευτικοῦ).

Τό ἔμφραγμα, σύμφωνα μέ τούς γιατρούς, θέλει 40 μέ 45 χρόνια γιά νά ἐμφανισθεῖ στούς πάσχοντες. Οἱ λόγοι πού τό προκαλοῦν εἶναι πολλοί, ὅπως ἡ κακή διατροφή καί τό ἄγχος. Ἑπομένως, θά λέγαμε ὅτι τό ἄγχος εἶναι μία συνισταμένη πολλῶν συνιστωσῶν.

Γιά νὰ κυλοῦν οἱ μέρες μας χωρίς ἄγχος μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε κάποια βήματα καθημερινά γιά νά τό ἐπιτύχουμε.

1. Τό πρῶτο πού θά σκεφθεῖς, ὅταν ξυπνᾶς εἶναι ἡ σκέψη τοῦ... Χριστοῦ. Νά στρέψουμε τόν νοῦ μας στόν Χριστό. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἔλεγε: "Μήν ἀσχολεῖσαι μέ τό σκοτάδι, ἄνοιξε τό παράθυρο στό φῶς".

2. Προσευχή. Μπορεῖς νά προσεύχεσαι ἀκόμη κι ὅταν κάνεις ἁπλά καθημερινά πράγματα. Γιά παράδειγμα, ὅπως ἔλεγε ἕνας μοναχός ὅταν κατέβαινε τά σκαλιά τοῦ μετρό, πού τοῦ θύμιζαν κατάβαση στά ἔγκατα τῆς γῆς, μπορεῖς νά λές τό "Κύριε Ἐλέησον" κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά πού εἶναι, σκέψου πόσες φορές θά τό ἔχεις πεῖ!

3. Κάθε μέρα νά μήν τήν βλέπουμε σάν ρουτίνα. Ἡ κάθε μέρα ἔχει μία ἔκπληξη γιά τούς Χριστιανούς. Ὡς τό βράδυ κάτι θά γίνει καί ὁ Θεός κάποιο μήνυμα θά σοῦ στείλει. Ἡ ζωή δέν κυλάει ἐπίπεδα καί μονότονα σάν καρδιογράφημα. Παράδειγμα: Ἕνας νέος ταξίδευε μέ ἕνα καράβι στήν Πάτμο γιά προσευχή καί περισυλλογή. Στό ταξίδι ὅμως μιά νέα κοπέλα τόν πλησίασε καί τοῦ πρότεινε νά διασκεδάσουν τό βράδυ στή ντίσκο τοῦ καραβιοῦ. Ὅμως ὁ νέος, πού ἔνιωσε ὅτι διασκεδάζοντας θά ἀπομακρυνόταν άπό τόν στόχο του, πού ἤταν ἡ προσευχή καί ὁ Κύριος, ἀρνήθηκε καί πῆγε στήν καμπίνα του καί προσευχήθηκε μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς του, λέγοντας πρός τόν Κύριο ὅτι ἀρνήθηκε, διότι δέν ἤθελε νά χάσει τήν ἐπικοινωνία μαζί Του. Καί τότε ὁ Κύριος, γιά νά τόν ἐνισχύσει, ἐμφανίστηκε μπροστά του, ἐκεῖ στή μικρή καμπίνα.

4. Νά πλησιάσουμε λίγο περισσότερο τήν ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων. Ὅποιος ἀγαπάει γιά νά τοῦ ποῦν εὐχαριστῶ, θά ἔχει πάντα ἄγχος. Αὐτό τό θέμα συζητοῦσε προβληματισμένα κάποιος μ' ἕνα Γέροντα. Κι ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε, "Ζῆσε στόν κόσμο σου, καί ἄσε τούς ἄλλους στόν κόσμο τους". Δηλαδή, νά προσφέρεις ἀγάπη χωρίς νά περιμένεις κάτι ἀπό τούς ἄλλους.

5. Κάθε μέρα νά βρίσκεις λίγο χρόνο νά ἡρεμεῖς. Ἔστω καί δέκα λεπτά. Νά δεῖς λίγο τή ζωή χωρίς τήν βιασύνη της. Καί τότε θά ἀκούσεις τή φωνή τοῦ ἐσωτερικού σου κόσμου. Γιατί "ὅταν ὑπάρχει τρικυμία, δέν μπορεῖς νά δεῖς τό βυθό τῆς θάλασσας".

6. Τό ἄγχος φεύγει μέ τήν μνήμη θανάτου. Ἅμα σκεφθεῖς τό τέλος, ἀποφορτίζεις τήν ζωή σου ἀπό τά ἀσήμαντα. Αὐτή ἡ σκέψη μᾶς προσγειώνει καί μᾶς ἀπογειώνει ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι καί ταπεινώνεσαι καί τό ἄγχος φεύγει.

7. Νά σκεφτόμαστε ὅτι δέν εἴμαστε μόνοι. Ὅταν σκέφτεσαι ἕνα φιλί καί ἕνα χάδι, δέν μπορεῖς νά ἔχεις ἄγχος. Δέν εἴμαστε μόνοι. Ἔχουμε τούς Ἁγίους. Μποροῦμε νά προσευχόμαστε καί νά τούς ἐπικαλούμαστε. "Ἅγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν". Κάποιος προσευχόταν στούς Ἀγίους Σαράντα Μάρτυρες. Καί τότε ἕνα δαιμόνιο ἀκούστηκε νά λέει, "ἄ, ὄχι σ' αὐτούς, αὐτοί μᾶς μαστιγώνουν περισσότερο ἀπ' ὅλους".

8. Νά σκεφτόμαστε πῶς κυλάει ἡ ζωή μας κάθε μέρα, γιά νά κάνουμε ἕναν ἀπολογισμό τῆς ἡμέρας. Ὅπως ὁ Ἅγιος Δωρόθεος, πού κατέγραφε κάθε μέρα ποιόν πλήγωσε. Διερωτᾶται κανείς, "μά γιατί ἡ ζωή μου δέν πάει καλά; Μά, σέ ἐκδικοῦνται τά λάθη σου"· βάλε, δηλαδή, μία σειρά στόν ἐσωτερικό σου κόσμο.

9. Κάθε μέρα βλέπε τά δῶρα τοῦ Θεοῦ καί λέγε "Εὐχαριστῶ" στόν Θεό. Ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος, "Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;". Ἔχουμε πολλές ἀφορμές νά ποῦμε "Εὐχαριστῶ" στόν Θεό.

10. Κάθε μέρα νά σκεφτόμαστε ὅτι Κάποιος πρίν ἀπό 2000 χρόνια σταυρώθηκε γιά μᾶς. Σοῦ δίνει τήν αἴσθηση ὅτι κάποιος σέ ἀγαπᾶ πάρα πολύ. Παράδειγμα: Ὁ Γέρων Πορφύριος, ὅταν χρειάστηκε νά κάνει μία χειρουργική ἐπέμβαση στό μάτι, δέν δέχθηκε ἀναισθησία. Συγκετρώθηκε καί βρέθηκε στήν Ἱερουσαλήμ, μπροστά στό Γολγοθᾶ καί εἶπε, "ὁ Κύριος πού μοῦ ἔδωσε τήν Σωτηρία, θά μέ βοηθήσει". Ἔτσι κι ἔγινε. Πέρασε ὁ Γέροντας ὅλη τή διαδικασία τῆς χειρουργικῆς ἐπεμβάσεως ἀδιαμαρτύρητα, χωρίς ἀναισθησία. Ἄν ἡρεμήσει ἡ ψυχή σου καί ταπεινωθεῖ, ἔστω καί στό παρά πέντε, θά φανερωθεῖ καί θά σε βοηθήσει ὁ Χριστός.

11. Κάθε μέρα νά γινόμαστε πηγή ἄγχους γιά τό διάβολο. Πρέπει νά ἔχουμε σύνεση καί νήψη. Γιατί ὁ διάβολος θά δεῖ ὅτι πλησιάζεις τόν Θεό καί θά ἀρχίσει νά σέ μισεῖ. Παράδειγμα: Ἕνας μοναχός ἔστειλε ἕναν ὑποτακτικό νά μεταφέρει μία μεγάλη κανάτα μέ Ἅγιο Μύρο ἀπό ἔνα σημεῖο σέ κάποιο ἄλλο, μέ τήν προτροπή, "πρόσεξε, νά μή χυθεῖ σταγόνα, εἶναι Ἅγιο Μύρο". Ὅταν τό μετέφερε ὁ ὑποτακτικός, τόν ρώτησε ὁ μοναχός, "ὅταν ἐρχόσουν συνάντησες τόν τάδε στόν δρόμο σου;" "Ὄχι, απάντησε, ὁ ὑποτακτικός, ἤμουν ἀφοσιωμένος στό Μύρο γιά νά μή χύσω οὔτε σταγόνα." Καί συνέχισε ὁ μοναχός, "ἐκεῖ πού περνοῦσες σοῦ μύρισαν φρεσκοψημένα ψωμάκια;" "Ὄχι, ἀποκρίθηκε καί πάλι ὁ ὑποτακτικός, ἤμουν ἀφοσιωμένος στό Μύρο γιά νά μή χύσω οὔτε σταγόνα." Νά ξέρεις, δηλαδή, ὅτι ζεῖς γιά νά πλησιάσεις τόν Χριστό.

12. Κάθε μέρα νά σκέφθεσθε ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα πού θά ξανασυναντήσουμε τόν Χριστό, στό Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας. Παράδειγμα: "Ἄστο, δέν βλαστημῶ, γιατί θά κοινωνήσω τήν Κυριακή". Καί περνάει ἡ μισή ἑβδομάδα. Καί ἀφοῦ κοινωνήσω, "Ἄστο, δέν βλαστημῶ, γιατί κοινώνησα τήν Κυριακή". Καί περνάει ἡ ἄλλη μισή ἑβδομάδα." Κι ἔτσι εὐχαριστῶ τὀν Θεό. Λέμε, "Ἐμεῖς, Χριστέ, πιστεύουμε σ' Ἐσένα. Ἀλλά νά μᾶς ἐπιτρέψεις νά ἔχουμε κι ἕνα τεράστιο ἄγχος." Ὄχι! Γι' αὐτό ὁ κόσμος δέν ἀλλάζει. 

"Δυστυχία εἶναι ἡ ἄγνοια τῆς εὐτυχίας μας" : Ντοστογιέφσκι.

ΠΗΓΗ: http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com/2010/06/blog-post_1834.html