«Kαθυστερούσα να συνέλθω και βιάστηκαν να με... τελειώσουν»...

Γιάννης Κρητικός

Nοσηλευόταν σε κώμα, στην εντατική μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας και μερίδα γιατρών διέγνωσε... εγκεφαλικό θάνατο, πιέζοντας τους συγγενείς της να δωρίσουν τα όργανά της. Tελικά ανένηψε!

Aγιο είχε η 55χρονη Παναγιώτα Αποστολοπούλου, κάτοικος Σαλαμίνας, που τη βοήθησε να επιστρέψει από... τον άλλο κόσμο!
Στο διάστημα που νοσηλευόταν στην εντατική σε κώμα, μετά από πνευμονία με μυκόπλασμα, οι συγγενείς της δέχονταν πιέσεις να δώσουν τη συγκατάθεσή τους και να υπογράψουν δήλωση δωρεάς οργάνων για μεταμόσχευση, αφού είχε ήδη καταγραφεί στα βιβλία του νοσοκομείου ο... εγκεφαλικός της θάνατος!
Ενώ η 55χρονη Παναγιώτα Αποστολοπούλου βρισκόταν σε κώμα, μερίδα γιατρών διέγνωσε «εγκεφαλικό θάνατο οφειλόμενο σε μυκοπλασματική, ανοσολογικής αιτίας, εγκεφαλίτιδα». Ευτυχώς, κάποιοι άλλοι γιατροί είχαν αντίθετη γνώμη...
Οι πιέσεις, μάλιστα, άρχισαν από την πρώτη εβδομάδα νοσηλείας της στη ΜΕΘ μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας. Το συγκλονιστικό περιστατικό, μάλιστα, κατήγγειλε εγγράφως γιατρός του νοσοκομείου, αλλά και η οικογένειά της με αναφορά στον διοικητή του νοσοκομείου. Οι συγγενείς αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για αφαίρεση οργάνων.

Η ασθενής, λόγω εργασιών συντήρησης, μεταφέρεται, για μερικές μόνο ημέρες, στη ΜΕΘ άλλου νοσοκομείου, με διάγνωση «εγκεφαλικός θάνατος οφειλόμενος σε μυκοπλασματική, ανοσολογικής αιτίας, εγκεφαλίτιδα». Στο χαρτί που συνόδευε την ασθενή, αναφέρεται ότι «οι συγγενείς αρνήθηκαν να υπογράψουν» για δωρεά οργάνων.

Διαφωνίες

Μετά από πολύμηνη νοσηλεία -στη διάρκεια της οποίας οι γιατροί είχαν χωριστεί στα δύο, επιμένοντας η μια πλευρά ότι «τελείωσε» και η άλλη ότι «είναι ζωντανή»- τελικά η γυναίκα ανένηψε!
Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, μόνο στο 8% των ασθενών με τη συγκεκριμένη νόσο νεκρώνεται ο εγκέφαλος, ενώ η αξονική τομογραφία δεν συνηγορούσε υπέρ του εγκεφαλικού θανάτου. Αυτό ήταν και το «σημείο τριβής» των δύο πλευρών.
Τη διάψευση του «θανάτου» της κάνει πλέον η ίδια η κ. Αποστολοπούλου και στο «Εθνος της Κυριακής»: «Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου για όσα μου είπαν οι συγγενείς μου όταν συνήλθα.
Οι άνθρωποι που η ζωή μου είχε αφεθεί στα χέρια τους, θέλοντας να βοηθήσουν κάποιον που είχε ανάγκη για μεταμόσχευση, βιάζονταν να τελειώνουν με μένα. Νοσηλεύτηκα στην εντατική με σοβαρές επιπλοκές από πνευμονία και καθώς καθυστερούσα να συνέλθω, εκείνοι με είχαν ξεγράψει. Ο αδελφός μου ο Μιχάλης, κάποια στιγμή, αφού φύγαμε από το νοσοκομείο, μου λέει:
«Nα ευχαριστείς τον Θεό και τον γιατρό Κοφινά που σε έσωσε, κάνοντας καβγάδες με τους άλλους, γιατί ήταν αντίθετος και δεν άφησε να σε τελειώσουν».

Κινησιοθεραπεία

Σιγά σιγά βελτιώνεται -με ειδική κινησιοθεραπεία που ακολουθώ- και το κινητικό πρόβλημα που είχα στα χέρια και τα πόδια», μας λέει η κ. Αποστολοπούλου, που τη συναντήσαμε σε κλινική αποκατάστασης.
Εχω συνέχεια δίπλα μου μέρα και νύχτα, τον γιο μου τον Χρήστο, που με βοηθά. Ηδη κινώ τα χέρια μου και όπως μου λένε οι γιατροί, θα μπορώ αυτές τις ημέρες να σηκωθώ και όρθια, κάνοντας ειδικές ασκήσεις βαδίσματος. Σε κείνους που ήθελαν να με ξεγράψουν δεν κρατώ κακία, ούτε ζητώ κάτι. Αυτά τα πράγματα τα «δικάζει» ο Θεός».

Η διαδικασία...

Παρά την προσπάθεια «κουκουλώματος» της υπόθεσης, είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται τέτοιο σοβαρό περιστατικό, καθώς είναι γνωστό ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες στη διαδικασία διαπίστωσης του εγκεφαλικού θανάτου, που αποκλείουν το ιατρικό λάθος, για να προχωρήσει στη συνέχεια η διαδικασία της δωρεάς. Μένει να αποδειχθεί αν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία.
Ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) οφείλει να αποσαφηνίσει αν η τακτική αυτή, που ακολουθήθηκε με την περίπτωση της κ. Αποστολοπούλου, είναι η μοναδική, γιατί, διαφορετικά, κάποιοι πλήττουν το «κίνημα» της δωρεάς οργάνων. Η διοίκηση του νοσοκομείου, παρά το γεγονός ότι από τις 23/10/2008 έχει λάβει επιστολή συγγενών της κ. Αποστολοπούλου, μέχρι σήμερα δεν έχει ζητήσει «συγνώμη».

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΙΑ

Η αναφορά του γιατρού που την έσωσε.
Hδη από τις 30 Μαρτίου 2009, ο γιατρός Γεώργιος Κοφινάς με αναφορά του σε αρμόδια όργανα εξιστορεί αναλυτικά ότι παρά τις δικές του αντιρρήσεις η οικογένεια δεχόταν πιέσεις από συναδέλφους του στο νοσοκομείο που συνεργάζονται με τον ΕΟΜ να δώσει τη συγκατάθεσή της για δωρεά οργάνων. Καταγγέλλει, μάλιστα, ότι «η εμμονή αυτή συνεχιζόταν ακόμη και όταν κλήθηκε η νευρολόγος του νοσοκομείου που εξέτασε την ασθενή και είχε αρνηθεί να υπογράψει τον εγκεφαλικό θάνατο»! Περιγράφει «δοκιμασίες εγκεφαλικού θανάτου», οι οποίες έγιναν όλες χωρίς τη συγκατάθεση των συγγενών, μετά δε από κάθε δοκιμασία εγκεφαλικού θανάτου η ασθενής επιβαρυνόταν αναπνευστικά. Εξηγεί ότι «η παραμονή σε άπνοια -μέρος της διαδικασίας ελέγχου της εγκεφαλικής δραστηριότητας- προκαλεί ''ατελεκτασίες'' οι οποίες προδιαθέτουν σε πνευμονίες, ενώ η άνοδος του διοξειδίου του άνθρακα μειώνει το pH του αίματος και προκαλεί οξέωση...». «Η κατάσταση ξέφυγε από τα όρια του νοσοκομείου μας και ενεπλάκη και ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων. Η κ. (...) επείσθη, χωρίς να δει την ασθενή, να τηλεφωνήσει στους συγγενείς, για να συγκατατεθούν στην αφαίρεση οργάνων», λέει στην αναφορά του ο κ. Κοφινάς.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ

http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/epistimonika/teleiwsoun.htm

Πηγή: «Eθνος» 16-1-2010.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=9528877

Αναδημοσίευση από: http://orthodoxi-pisti.blogspot.com/2010/02/k.html