Η ιστορία του μακαρίου Πέτρου του τελώνου...!

Άσπλαγχνος Τελώνης πέταξε, αντί για πέτρα, ένα καρβέλι ψωμί, για να κτυπήσει έναν επίμονο ζητιάνο. Κι αυτό το ψωμί... έσωσε τον άσπλαγχνο!

 
Με δυο λόγια η διήγηση...

Το όνομα του Τελώνη ήταν Πέτρος και ως αξιωματούχος, πατρίκιος ήταν διοικητής όλης της Αφρικής, επί του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, γύρω στο 530 μ.Χ.

Κάποτε λοιπόν τον πλησίασε ένας ταλαίπωροs ζητιάνοs και του ζητούσε επίμονα μία βοήθεια, έλεημοσύνη. Αλλ' εκείνοs ήταν τόσο άσπλαγχνοs, που όχι μόνο δεν έδωσε στον επίμονο ζητιάνο μια βοήθεια, αλλά, για να τον ξεφορτωθεί άρπαξε ένα καρβέλι ψωμί, που εκείνη τη στιγμή είχε ξεφουρνίσει ένας δούλος του που περνούσε από μπροστά του, και αυτό το ψωμί, αντί για πέτρα, το πέταξε, για να χτυπήσει το ζητιάνο! Όταν το καρβέλι έπεσε χάμω, το άρπαξε ο πεινασμένος ζητιάνος και έφυγε τρέχοντας.
Όταν ο πεινασμένος ζητιάνος έφαγε το «πεταμένο» ψωμί, είπε για τον άσπλαγχνο τελώνη:

«- Ας με χτύπησε μ' αυτό το ψωμί. Θεός συγχωρέσ' τον!». 

Και ο πολυεύσπλαγχνος Κύριος συγχώρησε και φώτισε τον πριν άσπλαγχνο Πέτρο Τελώνη.

Αλλά μετά δύο ημέρεs ο άσπλαγxvos τελώνηs αρρώστησε βαριά και σε όραμα είδε ότι κρινόταν ενώπιον του Κριτού Χριστού και τα έργα του ζυγίζονταν σε μια ζυγαριά.

Αριστερά στέκονταν κάποιοι μαύροι (δαίμονεs) και έβαζαν στην αριστερή πλάστιγγα όλα τα αμαρτήματά του, που έγειραν την πλάστιγγα αριστερά... 

Δεξιά στέκονταν λευκοντυμένοι και φωτεινοί νέοι (Άγγελοι), αλλά δεν είχαν κάτι καλό να βάλουν στη δεξιά πλάστιγγα. Τελικά με δισταγμό έβαλαν μόνο ένα καρβέλι ψωμί..., που ήταν εκείνο με το οποίο ο άσπλαγχνος τελώνης χτύπησε οργισμένος το ζητιάνο, και η πλάστιγγα έγειρε δεξιά! 

Τότε ο Πέτρος ο τελώνης συνήλθε από το όραμα συγκλονισμένος, κατάλαβε την αξία και τη δύναμη τrις αγίας Ελεημοσύνης και αμέσως όλα του τα πλούτη και τα υπάρχοντα τά έδωσε ελεημοσύνη στους πτωχούς, ακόμη και τα ενδύματά του. Μάλιστα σε νέο όραμα είδε το Χριστό να φορεί τα ρούχα του! Ετσι μην έχοντας τίποτε άλλο, πουλήθηκε ως δούλος σ' ένα χρυσοχόο και τα χρήματα που πήρε τα έδωσε κι αυτά ελεημοσύνη στους φτωχούς!
Αλλ' επειδή κινδύνευε να γνωρισθεί ποιος ήταν, ήθελε να φύγει από τον κύριό του, ο οποίος είχε ως θυρωρό έναν κωφάλαλο. Απευθύνθηκε λοιπόν σ' αυτόν, μα γνωρίζοντας ότι είναι κωφάλαλοs, και τον παρακάλεσε:

«- Στο όνομα του Χριστού, σε παρακαλώ άκουσέ με και άνοιξέ μου την πόρτα».

Τότε άνοιξαν τ' αυτιά και λύθηκε η γλώσσα του κωφάλαλου, ο οποίος περιχαρής άνοιξε την πόρτα κι ο «δούλοs» έφυγε. 

Τελικά κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου έζησε με μετάνοια και ελεημοσύνη, απεβίωσε δε ειρηνικά στη συνοικία «Βοός», όπου ήταν το σπίτι του!

ΠΗΓΗ:  http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2010/03/blog-post_8854.html