Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Σώμα και Αίμα Χριστού - Ένα συγκλονιστικό σύγχρονο θαύμα τα Χριστούγεννα του 2001 στην Ταϊβάν.


«Ο ερχομός του καινούργιου χρόνου (2001) βρήκε τον παπά (π. Ιωνά) γεμάτο σκέψη και αγωνία. Γιατί ο καιρός περνούσε και δεν είχε που να λειτουργήσει. Δεν τον πείραζε το ταξίδι κάθε Κυριακή χαράματα με το τραίνο στην Ταιτσούνγκ. Το συνήθισε σιγά-σιγά. Από τις 4.30 σέρνοντας τη  βαλίτσα με τά άγια σκεύη, το Eυαγγέλιο, τη στολή, να βρεί ταξί, να δώσει στον ταξιτζή να καταλάβει που να τον πάει... Γιατί στην μικρή πόλη έξω από την Ταιτσούνγκ, μόνος ένας ορθόδοξος αμερικανός υπήρχε-κανείς άλλος στην λειτουργία. Όμως τώρα, τον έτρωγε η αγωνία. Γιατί είχε βάλει αγγελία στις εφημερίδες: «Λειτουργία για τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια». Κάποιος φοιτητής, ρώσος, του είπε και θυμόταν ότι οι Ρώσοι ακολουθούν το παλιό ημερολόγιο. Αλλά που να λειτουργήσει στην Ταιπέι; Σκέφτηκε τα ξενοδοχεία. Έχει εδώ στην Ταιπέι μεγάλα και πολυτελή. Θυμόταν τον πρώτο καιρό, όταν τύχαινε να περνάει απ΄έξω από κάποιο… Έριχνε κανένα βλέμμα μέσα, δειλά-δειλά. Άλλωστε δεν είχε ποτέ πάρε-δώσε με ξενοδοχεία, καταγόταν από φτωχή οικογένεια,μετά στο Άγιο Όρος… Και από πού να αρχίσει; «Ας πάμε στον σταθμό» σκέφτηκε, το μέρος που ήξερε κάπως. Άλλωστε γύρω απ’ αυτόν υπάρχουν πολλά ωραία ξενοδοχεία...
Άρχισε από το πρώτο. Το «COSMOS HOTEL»….Διαπίστωσε ότι το Σάββατο 6 Ιανουαρίου από πολύ νωρίς είναι κλεισμένο για γάμους και δεξιώσεις. Ήταν η αρχή του χρόνου και σύμφωνα με το φεγγάρι, ήταν τυχερή περίοδος για γάμους. Έφυγε... Ανέβηκε στην εναέρια γέφυρα, δρόμο για το HILTON, απέναντι. Η κυρία Αθηνά Τσέν, που τον δέχτηκε στον 6ο όροφο, του είπε χαμογελώντας ότι είναι κλεισμένο ένα μήνα μπροστά για γάμους… Ανταλλάξανε χαμόγελα και κάρτες και έφυγε με την ψυχή στο στόμα και την αγωνία στην καρδιά… «Θεέ μου, που να βρώ...». Πηγε τρεμάμενος πιο πέρα, στον επόμενο σταθμό του ηλεκτρικού... LAI LAI SERATON… προχώρησε  –μεγάλο πολύ ήταν –τι να γίνει, ίδιες διαδικασίες… Στο τέλος βρέθηκε κάποια άκρη, μόνο μια αίθουσα υπήρχε στον 17ο όροφο, με όνομα απρόσμενο! kingdom hall! «Εντάξει, σίγουρα Σάββατο πρωί» είπε με αγωνία. «Ναι 70000 δρχ +4000 το άτομο, γιατί το ξενοδοχείο προσφέρει καφέ υποχρεωτικά».
Σαββατο πρωί με τη μεγάλη βαλίτσα, κρατώντας τη με προσοχή, τα άγια σκεύη μέσα. Το σαράκι της αγωνίας του τρυπάει βαθιά την καρδιά, «Θα έρθει, Θεέ μου, κανένας η όχι; Πως θα λειτουργήσω αν δεν έρθει;». Ξέρω πώς κρατούσε το προσφοράκι, μαύρο ψωμάκι (δεν βρίσκεις εύκολα άσπρο αλεύρι, ήταν ολικής αλέσεως), φτιαγμένο στην Ταιτσούνγκ, γιατί στο φτωχικό δωματιάκι της φοιτητικής εστίας που μένει, δεν επιτρέπεται να μαγειρεύει και πώς το κοιτουσε. Δεν κοιμήθηκε την προηγούμενη νύχτα. Άνοιξε τη βαλίτσα, άρχισε να βγάζει ένα-ένα τα άγια σκεύη… Η Κινέζα, υπάλληλος του ξενοδοχείου παρακολουθούσε με απορία και σιωπή, που σιγά-σιγά μεταμορφώθηκε σε σεβασμό. Τον βοήθησε να βάλουν το τραπεζάκι στο παράθυρο, φαινόταν η Ταϊπέι που τόσο αγάπησε από κάτω, σαν να ετοιμαζόταν να λειτουργήσει στον ουρανό.. Έβγαλε το Ευαγγέλιο… Πήρε καιρό με την καρδια γεμάτη αγωνία. «Θεέ μου θα έρθει κανείς;». Άρχισε να φορά την ιερατική
στολή… Ετοίμασε και μια λεκανίτσα με νερό και ένα μικρό σταυρό, να κάνει τον αγιασμό των Θεοφανείων. Κρατούσε το πρόσφορο, μα φοβόταν να αρχίσει, θα ερχόταν κανείς; Μηχανικά άνοιξε το μπουκαλάκι με το κρασί, ώσπου ήρθαν οι πρώτοι.
-Εδώ είναι η Ορθόδοξη Λειτουργία;
-Ναι εδώ…
-Είμαστε οι…από τα Σκόπια!! 
Να κι άλλοι δύο, από Ρωσία κι άλλοι από Ουκρανία, Λευκορωσία. Και η φίλη η καθηγήτρια και μαθήτριά σου στα Ελληνικά κινέζα, ήρθε κι αυτή και ο Αμερικάνος από την Ταιτσούγκ. Γεμάτος χαρά άρχισε την προσκομιδή στο μικρό διπλανό τραπεζάκι.
-Ελάτε πιο κοντά, τους είπε ο παπάς, να έτσι γίνεται η προσκομιδή, να αυτό θα γίνει Χριστός… Συνέχισε την προσκομιδή. Κάποια στιγμή που γύρισε το κεφάλι του να πάρει το μπουκάλι με το εμφιαλωμένο νερό, παρατήρησε μερικούς να έχουν δάκρυα στα μάτια τους… συνέχισε . 
-Και τώρα να πείτε τα ονόματά σας , να βγάλω μερίδες για σας και για τις ψυχές των δικών σας. Δεν καταλάβαιναν στην αρχή, δεν είχαν ξαναδεί, δεν ήξεραν. Ύστερα άρχισαν να λένε ένας-ένα χαμηλόφωνα, συγκινημένα. Ισκρα, Ιλιουσα, Ξένις, Πήτερ, Νατάσα... Βέστνα… 
Άρχισε την Λειτουργία με συγκίνηση...  Έψαλε ο Αμερικάνος… Οι άλλοι παρακολουθούσαν καθιστοί, αλλά συνεπαρμένοι. Κοιτούσαν με περιέργεια πρώτη φορά τόσο κοντά η Αγία Τράπεζα, το
μικρό αυτό τραπεζάκι του ξενοδοχείου. Κοιτούσαν το Άγιο Αντιμήνσιο που άνοιξε… Συνέχισε… 
-Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, προσέλθετε… 
Προσήλθε ο Αμερικάνος με ευλάβεια. Οι άλλοι κοιτούσαν. Τέλειωσε σύντομα την Λειτουργία. Συγκινημένα ευχαρίστησε και είπε δυό λόγια για την διπλή γιορτή, όπως γιορταζόταν παλιά στην Ανατολή, μαζί Χριστούγεννα και Θεοφάνεια… Εξήγησε τι είναι ο αγιασμός και έκανε τον αγιασμό των Θεοφανείων, έτσι ταπεινά χωρίς ψάλτες κλπ. Στο τέλος έδωσε σε όλους αγιασμό σε πλαστικά ποτηράκια και άδεια μπουκάλια από το νερό, πού έφερε η κινέζα υπάλληλος του ξενοδοχείου. Αφού μοίρασε το αντίδωρο πρότεινε να πάρουν καφέ που ήταν ήδη έτοιμος, μέχρι να τελειώσει την κατάλυση. Τους εξήγησε ότι δεν γινόταν να αφήσει τη θεία Κοινωνία. Άρχισε να καταλύει με προσοχή. Πάντα φοβόταν, έπρεπε να είναι όλα με τάξη. Δεν είχε προσέξει, όμως κάποιον που τον κοίταζε με έκπληξη και γουρλωμένα μάτια. Δεν κατάλαβε τίποτα, άλλωστε δε φημιζόταν για την παρατηρητικότητά του. Τελείωσε, ξεντύθηκε, τύλιξε τα άγια σκεύη στην βαλίτσα... Ετοιμάστηκαν να κατέβουν. Όλοι χαρούμενοι. Η κινέζα μέτρησε τα άτομα και πήρε τα λεφτά. Τα παιδιά από τα Σκόπια
κάλεσαν τον παπά στο σπίτι τους. Θα είχαν το βράδυ χριστουγεννιάτικο πάρτυ. Ήταν τόσο χαρούμενοι που έκαναν Ορθόδοξα Χριστούγεννα. Ξέρω, σκεφτόταν αν πρέπει να πάει, ως λαϊκός δεν είχε πάει, αλλά τώρα έπρεπε. Πήγε. 
Ήταν πολλοί… Δημιουργήθηκε μια ζεστή ατμόσφαιρα.
-Παιδιά, τους είπε, καλό είναι στην άλλη Λειτουργία να κοινωνήσετε κιόλας. Θα έχετε καιρό άλλωστε, υποθέτω να κοινωνήσετε.
-Ναι πάτερ, του λέει κάποιος, αλλά τι είναι η Θεία Κοινωνία;
-Η Θεία Κοινωνία, παιδιά, είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού στα αλήθεια, που μας δίνει, γιατί μας αγαπάει, γιατί τόσο μας αγάπησε που θέλησε να γίνει αίμα, αίμα μας και σώμα μας, ξέρετε εκείνος θέλει να μας κοινωνήσει πρώτα και μετά εμείς, αυτό είναι η τέλεια αγάπη. Αλλά, για να μην τρομάξουμε, αφήνει να βλέπουμε μόνο κρασί και ψωμί και όχι αίμα και κρέας. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι που τα έχουν δεί. Τους ανέφερε ιστορίες και περιστατικά, ακόμα ανθρώπους που γνώριζε ο ίδιος, τον πατέρα κάποιου συμμοναστή του, που είχε δεί το μυστήριο, όταν ήταν παιδάκι και τους το είχε πεί. Απορροφημένος καθώς ήταν, δεν πρόσεξε δυό που κοιτάζονταν με νόημα και έκπληξη...
Το πάρτι συνεχιζόταν, νέοι επισκέπτες, άλλες συζητήσεις. Τότε δυό τον πήραν παράμερα, στο διπλανό δωμάτιο. Συγκινημένοι του είπαν.
-Πές μας, είναι αλήθεια αυτό που είπες γι αυτόν τον άνθρωπο, ότι είδε κρέας και αίμα;
-Βεβαίως, τους είπε, άλλωστε μπορείτε να το ελέγξετε, να σας δώσω διεύθυνση κ.λπ. 
-Γιατί; ρώτησε απορημένα ο παπάς.
-Γιατί, πάτερ, είδα κι εγώ το ίδιο πράγμα, είπε. Σε είδα να τρώς κρέας όταν τέλειωσες, κρέας άσπρο, με αίμα και απόρησα και είπα στον άλλο. Μα τι κάνει αυτός εκεί. Που το βρήκε, τέλος πάντων, που το είχε κρύψει; 
Τι να απαντήσεις;
-Παιδί μου, δόξασε τον Θεό που σε αγαπάει τόσο και σου έδειξε το μυστήριο αυτό. Εγώ ποτέ δεν είδα κάτι τέτοιο.
-Τι λές πάτερ, εμένα αγαπάει ο Θεός; 
Δύσκολο είναι να συνεχίσεις. Οι άνθρωποι αυτοί εξομολογήθηκαν, κοινώνησαν και κοινωνούν ως τώρα.
——————————————————————————————————-------------------------------
Το παρακάτω κείμενο (διασκευασμένο ως προς την έκταση) δημοσιεύτηκε το 2001 στο site www.trinitylight.net/greek
Είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός, που το διηγήθηκε ο π.Ιωνάς, ο μοναδικός Ορθόδοξος Ιεραπόστολος στην Ταιβάν και συνέβη τον Ιανουάριο του 2001. Ο τίτλος του άρθρου είναι "Γένεση (ή κινέζικες ιστορίες)", πιθανόν επειδή με αυτή τη Θεία Λειτουργία, την πρώτη στην Ταϊπέι, πρωτεύουσα της Ταϊβάν, συγκροτήθηκε το μικρό ποίμνιο της  Ορθόδοξης Εκκλησίας εκεί. (Διασκευή: π. Δημ. Αθανασίου).

ΠΗΓΗ: http://makedonitissa.blogspot.com/2010/12/2001.html

Χριστούγεννα 2009 (μετά από 8 χρόνια) στην Ταϊβάν..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου