Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ...

ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ.

http://www.youtube.com/watch?v=FW6JLsWxWZE&feature=related (1ο ΜΕΡΟΣ)


http://www.youtube.com/watch?v=L5UvkuLgUK4&feature=related (2ο ΜΕΡΟΣ)

ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΑΣΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ:
http://www.paterikoslogos.com/avraam/Agioreitikes_empeiries.avi

 

Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΤΟ 1995

Είναι στ' αλήθεια παράξενη και μυστήρια η ψυχή κάθε ανθρώπου. Μεγάλοι διανοούμενοι από τον Αριστοτέλη έως τον Σοπενχάουερ έχουν μιλήσει γι' αυτήν την αντίφαση ανάμεσα στη λογική και στην πορεία του κάθε ανθρώπου. Ο Αριστοτέλης - ο πατέρας της λογικής - έλεγε ότι ο άνθρωπος συμβατικά θεωρείται λογικό ζώο. Ο Σοπενχάουερ έλεγε πως υπάρχει κάτι βαθύτερο μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη λογική, η Βούληση. Ο Μακαρένκο ο μεγάλος και παραγκωνισμένος αυτός παιδαγωγός της Ρωσίας, επαναστάτης, ομολόγησε πως κάτι μυστήριο υπάρχει στη ψυχή κάθε ανθρώπου (που προφανώς ο διαλεκτικός υλισμός αδυνατούσε να εξηγήσει).

Ας σταματήσουμε εδώ και ας δούμε ένα αντιφατικό ταξίδι...

Το ταξίδι του Χαρίλαου Φλωράκη στο Άγιο Όρος καθώς και τα της κηδείας του.

Γύρω στο 1995 μια τριμελής ομάδα που αποτελείται από το Χαρίλαο Φλωράκη, το συμμαθητή και φίλο του ηθοποιό Τίτο Βανδή καθώς και ένα νέο δημοσιογράφο, επισκέπτονται το Άγιο Όρος. Ο Χαρίλαος συνοδεύεται και από δύο άτομα της προσωπικής φρουράς. Ζητά επιτακτικά από τους συνοδούς αστυνομικούς ν' αφήσουν τα όπλα τους στην Ουρανούπολη, πράγμα που έγινε.

Όμως με το μπάσιμο στο Όρος άρχισαν να γίνονται μερικά ευτράπελα από θερμόαιμους-που πάντα υπάρχουν - πράγμα που αναγκάζει τους αστυνομικούς να δανεισθούν δύο όπλα από την Δάφνη. Αυτό είναι το καλαμπούρι μας καθώς και το ότι συνάντησε συναγωνιστές να είναι τώρα μοναχοί που μαζί του θυμήθηκαν τα παλιά!!!

Στις Καρυές τον ξενάγησε ο λόγιος μοναχός π. Μωυσής που μου τόνισε με πόσο σεβασμό άκουγε την ενημέρωση που του έγινε. Μια μέρα φιλοξενήθηκε στο κελλί του π. Ιερόθεου του βιβλιοπώλη των Καρυών. Ήταν ημέρα νηστείας και έφαγε τα νηστίσιμα που του παρέθεσαν. Τα βρήκε πολύ νόστιμα και στην κουβέντα με τα καλογέρια της συνοδείας μίλησε με σεβασμό για το άβατο και τους νόμους του Αγίου Όρους που όφειλε να σεβαστεί η Ευρώπη. «Δεν έκανε όμως το Σταυρό του».

Ιδού και το μυστήριο. Μ' ένα τζιπ μόνος με τον οδηγό του, εξαφανίζεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Κρύος ιδρώτας αρχίζει να λούζει τους αστυνομικούς. Τι έγινε ο Χαρίλαος ...;

Επιστρέφει μετά από αρκετές ώρες έχοντας αφήσει άναυδη τη συνοδεία του χωρίς να τους πει που πήγε. Είναι πολύ πιθανό μου 'παν οι πατέρες στην Ιβήρων να επισκέφθηκε το Ρουμάνο Μοναχό που πρόσφατα απεβίωσε.

Έχουμε και μια επίσκεψη στη Σιμωνόπετρα που με σεβασμό γράφει στο βιβλίο του προσκυνητή. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε το ταξίδι αυτό. Φτάνοντας στην Ουρανούπολη κάνει τις ακόλουθες δηλώσεις:

Βρε παιδιά, περίμενα να βρω μέσα στο Όρος γέρους μοναχούς και απεναντίας είδα νέα παιδιά, σπουδαγμένα...

Τι ήταν λοιπόν η επίσκεψη αυτή; Μόνο τουριστική; Όχι όπως θα δείξουμε στο επόμενο.

Αρχικά πρέπει να τονίσουμε ότι ο Χαρίλαος όπως και κάθε Έλληνας έχει την Ορθοδοξία από τα γεννοφάσκια του, από τη μάνα του. Πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε ότι ζήτησε να ταφεί στον «Αϊ Λια» δύο μέτρα από το Αγ. Βήμα; Αλλά πάνω στο θέμα της κηδείας του θα επανέλθουμε αργότερα. Ας επιστρέψουμε στην αποχώρηση του Χαρίλαου από το Όρος όπου δήλωνε συγκλονισμένος.

Πολλοί γνωστοί του τον ρωτούν ανάμεσα τους και η Μαρία Δαμανάκη: και εσύ Χαρίλαε στο Όρος; Απαντούσε ευθέως: «Μακάρι να 'χα πάει νωρίτερα και 'γω θα 'μουν καλύτερα και ο τόπος»!!! «Ο νοών νοείτω». Και όχι μόνο αυτό. Είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι μετά απ' αυτήν την επίσκεψη, στο γραφείο του στον Περισσό εξομολογήθηκε σε Ιερομόναχο του Αγ. Όρους (αφού απομακρύνθηκε το προσωπικό του γραφείου του).

Να πούμε και αυτό. Στη σύζυγο του που έφυγε (πριν απ' αυτόν) έκανε θρησκευτικό μνημόσυνο, όπως με διαβεβαίωσαν...

"COAT OF ARMS" ("ΤΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" - ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ)

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ '40, ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ "SABATON". 

(ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ, ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ).

Οι Sabaton είναι ένα Σουηδικό συγκρότημα. Τα τραγούδια που δημιουργεί είναι περιγραφές μεγάλων γεγονότων της Ιστορίας. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι από τον ομώνυμο δισκο "COAT OF ARMS", που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2010...

Στίχοι: 
At dawn envoy arrives, morning of October 28:th 
No-day proven by deed, descendants of Sparta Athens and Crete
Look north ready to fight, enemies charge from the hills 
To arms facing defeat, there's no surrender, there's no retreat
Time after time, force their enemies back to the line
Call to arms banners fly in the wind 
For the glory of Hellas 
Coat of arms reading Freedom or Death
Blood of king Leonidas
Air raid pounding the land, bombers are flying both day and night
Endure 6 days of rain dropped by invaders bombraid in vain
Strike hard the tables have turned, drive them back over the hills
At arms just like before, soldiers, civilians, Hellas at war
By their own hand, forced the enemy out of their land
Just like their ancestors ages ago, fought in the face of defeat
Those 300 men left a pride to uphold: freedom or death in effect
Then, now again, blood of heroes saving their land 

ΠΗΓΗ: http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=4569&Itemid=1

"ΠΕΡΙ ΣΕΜΝΗΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑΣ" (+ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ)

24-10-10, Περί σεμνής ενδυμασίας, φ   

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ fullscreen

ΠΗΓΗ: http://kyriakh.blogspot.com/2010/10/24-10-2010-1616.html

"Η παιδοκτονία των εκτρώσεων". (Μιχαὴλ Μιχαηλίδη, Θεολόγου)

"Η παιδοκτονία των εκτρώσεων".

Οἱ οὐρανοί δίχως ἀγγέλους θά ἦταν κόλαση· καί ἡ γῆ δίχως παιδιά θά ἦταν ἐρημιά καί σκοτεινιά. Ἐάν στόν οὐρανό βασιλεύει ἡ χαρά τῶν ἀγγέλων, στή γῆ, εὐτυχῶς, ἀπόμεινε τό χαμόγελο τῶν παιδιῶν.
Μέσα στά παιδικά μάτια καθρεφτίζεται ὁ παράδεισος. Ἄγγελοι καί παιδιά ζοῦνε σ’ ἕνα ἰδανικό καί τρισχαρούμενο κόσμο. Τίποτε σέ τοῦτο τόν κόσμο δέ μπορεῖ νά συγκριθεῖ μ’ ἕνα παιδί. Τί λέω! Τίποτε δέ μπορεῖ νά συγκριθεῖ μ’ ἕνα παιδικό χαμόγελο.
Ὅταν χαμογελάει τό παιδάκι, λές καί χαμογελοῦν οἱ οὐρανοί. Ναί! Οὔτε τά πανέμορφα λουλούδια, οὔτε τά ψηλοφτέρουγα πουλιά, οὔτε τῶν δασῶν τ’ ἄγρια θεριά, οὔτε τῆς θάλασσας τά ὡραιοπλούμιστα ψάρια… Τίποτε! Τίποτε δέ συγκρίνεται μέ τοῦ λογικοῦ – ἀλλά τόσο ἀθώου παιδικοῦ χαμόγελου.
Ὡστόσο, αὐτό τό ἐν ἐξελίξει καί ἀγέννητο, ἀκόμα, ἀγγελούδι, ἡ μάνα του –πού γι᾽ αὐτό πλάστηκε ἀπ’ τό Θεό– δέν τό θέλει. Δέν τό ἀνέχεται. Τό σκοτώνει καί τό πετάει, ὅπως πετάει ὁ ἄνθρωπος τά σκουπίδια.
Ἄλλωστε, δέν εἶναι λίγα τέτοια παιδιά, πού βρίσκονται σέ σκουπιδοντενεκέδες καί ὅπου ἀλλοῦ μπορεῖ κανείς νά φανταστεῖ. Σέ μιά ἐποχή πού οἱ ζωόφιλοι διαμαρτύρονται ἔντονα γιά τήν κακοποίηση τοῦ γατιοῦ ἤ σκυλιοῦ... οἱ ἄνθρωποι πετᾶνε τόσο ἄσπλαχνα τά παιδιά τους!
Ἡ παιδοκτονία τῶν ἐκτρώσεων ἀποτελεῖ «ἐν ψυχρῷ δολοφονία» ἀνυπεράσπιστης ἀνθρώπινης
ὕπαρξης. Εἶναι, δηλαδή, φόνος καί μάλιστα «φόνος ἐκ προμελέτης».
Καί σέ τοῦτο τό φόνο ἔνοχη δέν εἶναι μόνο ἡ γυναίκα –«μητέρα»– ἀλλά καί ὅποιος ἄλλος συνεργεῖ στήν ἀνόσια πράξη τῆς ἔκτρωσης, ἰδιαίτερα ὁ ἀνελέητος γιατρός.
Ὅταν κάποτε οἱ γονεῖς ἔφεραν τά παιδιά στόν Ἰησοῦ γιά νά τά εὐλογήσει, οἱ μαθητές θέλησαν νά τά ἀπομακρύνουν, γιατί νόμισαν ὅτι θά προκαλοῦσαν ἐνόχληση στό θεῖο Διδάσκαλο.
Ὁ Κύριος ὅμως, τότε ἀκριβῶς ἐνοχλήθηκε καί τούς εἶπε: «Ἄφετε τά παιδία ἔρχεσθαι πρός με, καί μή κωλύετε αὐτά· τῶν γάρ τοιούτων ἐστίν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ» (Μάρκ. Ι΄ 14).
«Καί ἐναγκαλισάμενος αὐτά κατηυλόγει αὐτά».
Κι ἐνῶ ὁ Κύριος θέλει κοντά Του τά παιδιά, οἱ ἄνθρωποι κάνουν ἀκριβῶς τό ἀντίθετο.
Σά νά Τοῦ λένε: «Ἐσύ ἄν τά θέλεις, ἐμεῖς δέν τά θέλουμε καί τά σκοτώνουμε ὅποτε θέλουμε καί μέ ὅποιο τρόπο θέλουμε»!
Καί κάποιες φεμινίστριες, γιά νά καθησυχάσουν τή συνείδησή τους, πού τούς ἐλέγχει τρομερά, ἐπιστρατεύουν ἐκφράσεις καί συνθήματα ντροπῆς καί μιλᾶνε γιά «ἀνεπιθύμητες ἐγκυμοσύνες», γιά «δικαίωμα τῆς γυναίκας νά ἐξουσιάζει τό σῶμα της», γιά «διακοπή τῆς κύησης» –(καί ὄχι γιά «ἔκτρωση»)– χλευάζοντας τήν τεκνοποίηση καί τήν πολυτεκνία, λέγοντας πώς «δέν εἴμαστε κλωσσομηχανές»!... καί τά παρόμοια.
Εἶναι ἐφιαλτικοί οἱ παγκόσμιοι ἀριθμοί τῶν ἐκτρώσεων. Ἐνῶ οἱ γεννήσεις ἔχουν ὑπολογιστεῖ σέ 90 ἑκατομμύρια κάθε χρόνο, οἱ ἐκτρώσεις ἀνέρχονται στά 40–50 ἑκατομμύρια. Δηλαδή, ἀπ’ ὅσα παιδιά γεννιοῦνται τά περισσότερα ἀπό τά μισά δολοφονοῦνται ἐν ψυχρῷ πρίν γεννηθοῦν.
Ὅποιος ἔχει ξεγράψει τό Θεό ἀπ’ τήν καρδιά του, αὐτός ἔχει χάσει κάθε ἠθική εὐαισθησία καί ἔχει ξεγράψει κάθε ἠθικό νό- μο. Ὅταν ἡ γυναίκα –καί μάλιστα ἡ μάνα– λησμονήσει τόν προορισμό της καί προδώσει τή μητρική στοργή, γίνεται σκληρή καί ἀναίσθητη.
Μοιάζει μέ παγωμένο χειμῶνα. Οἱ στίχοι τοῦ νανουρίσματος πού ἀκολουθοῦν ἐκφράζουν τά αἰσθήματα τῆς ἀληθινῆς μάνας:
«Μικρό μου ἀγαπημένο, λαχτάρα μου γλυκειά,
γιά σένα ἡ καρδιά μου κρυφά γοργοχτυπᾶ.
Σκύψε κρυφά ν’ ἀκούσεις ὁλάκριβο παιδί,
γιά σέ πώς λαχταράει τῆς μάνας σου ἡ ψυχή.
Κοιμήσου ἀγόρι μου χρυσό, γλυκά κι ἀθῶα κοιμήσου,
κλεῖσε τά μάτια σου ἁπαλά κι ἡ Παναγιά μαζί σου».

Κανένας τοῦ κόσμου θησαυρός δέ μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τῆς μάνας τήν καρδιά.
«Ἡ στοργή της μεγάλη κι ἀπέραντη ὅσο κι ἡ πλάση», τραγουδάει ὁ Βερίτης. Ἡ θυσία τῆς κάθε ἀληθινῆς μάνας, δέν ἔχει ὅρια. Ὅσο πάλι, τρομερό καί μακάβριο εἶναι τό θέαμα τοῦ δολοφονημένου –καί συχνά, τεμαχισμένου– παιδιοῦ, ἄλλο τόσο, θεῖο καί μοσχομύρι- στο λουλούδι, ἀνθίζει, μέ τή γέννηση τοῦ κάθε παιδιοῦ.
Τίς ἐφιαλτικές τύψεις τῆς ἔκτρωσης κάθε γυναίκας τίς ἐκφράζει, ἕνα ἀπό τά ἀναρίθμη- τα περιστατικά, πού διηγεῖται ὁ Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς):
«Ἡ Α. σάν νέα κυνηγοῦσε πολλούς ἄνδρες. Ἔλεγε πώς πίεζε καί δηλητηρίαζε τά παιδιά μέσα της γιά νά μή γεννᾶ. Ὁ ἄνδρας της τήν καταράστηκε γιά τήν ἀδιαφορία της στήν ἀρρώστια του, καί πράγμα- τι ἀρρώστησε καί γέμισε πληγές ἀπό τή μέση μέχρι τίς πατοῦσες. Χτυποῦσε τά χέρια της καί φώναζε (σάν τή δαιμονισμένη): «Φύγετε! Πηγαίνετε! Μά διῶξτε αὐτά τά παιδιά ἀπό μένα»! —Τί παιδιά; ρωτοῦσαν οἱ γύρω της. Δέ βλέπουμε κανένα παιδί! Ἀλλά ἐκείνη ἀσταμάτητα φώναζε: Διῶξτε τα! Πῶς δέν τά βλέπετε; Νάτα γύρω μου καί σέρνονται... ἀνεβαίνουν πάνω μου!...
«Ἦταν ἐκεῖνα τά παιδιά, πού ἐκείνη μέσα της πίεζε καί δηλητηρίαζε», σημειώνει ὁ Ἅγιος συγγραφέας.
Ὅλοι ἀνατρίχιασαν στό ἄκουσμα τοῦ περιστατικοῦ».
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσει τήν ἀποφυγή τῆς τεκνογονίας καί τίς ἐκτρώσεις, μέ ἀλλεπάλληλες Συνοδικές Ἐγκυκλίους, ἀπ’ τίς ὁποῖες ἰδιαί- τερο ἐνδιαφέρον ἔχουν, αὐτή τῆς Ἱεραρχίας τοῦ 1937 καί αὐτή τοῦ 1968. Ἄς μή ξεχνᾶμε τούς τρεῖς βα- σικούς σκοπούς τοῦ γάμου:
Τήν ἀγάπη τῶν συζύγων, τήν τεκνογονία, καί τή χριστιανική ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

ΠΗΓΗ: Ορθόδοξος Τύπος, 22 Οκτωβρίου2010, και http://anavaseis.blogspot.com/2010/10/blog-post_839.html

"ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, ΕΧΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ..." (π. Παϊσιος Αγιορείτης)

Κάντε "κλικ" πάνω στο κείμενο, γιά να το δείτε μεγαλύτερο.

"ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ" (ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ, ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ)

Τι σημαίνει να σηκώσουμε τον σταυρό μας;

Ό Κύριος λέει ότι ό καθένας από μας πρέπει να σηκώσει τον δικό του σταυρό.
Τι σημαίνει αυτό; Ποιος είναι αυτός ό σταυρός; Για τον καθένα ό σταυρός είναι διαφορετικός και αυστηρά προσωπικός, διότι για τον καθένα ό Θεός έχει ετοιμάσει τον δικό του σταυρό.
Έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε ποιος είναι ό δικός μας σταυρός, να ξέρουμε ότι έχουμε σηκώσει εκείνο ακριβώς τον σταυρό πού μας προτείνει ό Θεός. Είναι πολύ επικίνδυνο να επινοούμε σταυρούς για τον εαυτό μας. Και αυτό δυστυχώς το βλέπουμε συχνά.
Για την πλειοψηφία των ανθρώπων ο Θεός έχει ετοιμάσει τον σταυρό της ζωής μέσα στον κόσμο, τον σταυρό της οικογενειακής και της κοινωνικής ζωής.
Αλλά πολλές φορές άνθρωπος πού αποφάσισε να αρνηθεί τον εαυτό του και να ακολουθήσει στην ζωή του την οδό του Χριστού δεν πετυχαίνει τίποτα επειδή επινοεί για τον εαυτό του σταυρό πού του φαίνεται πιο σωστός. Νομίζει, παραδείγματος χάριν, ότι για να σωθεί πρέπει να γίνει μοναχός ή να πάει στην έρημο. Αυτόν όμως το δρόμο ό Θεός τον ετοίμασε για πολύ λίγους, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν σταυρό πού οι ίδιοι ούτε καν τον θεωρούν σταυρό και όταν τον σηκώνουν δεν καταλαβαίνουν ποιο βάρος έχουν στους ώμους τους.
Ποιο σταυρό έχουν οι περισσότεροι;
Έναν σταυρό απλό, όχι τέτοιο πού σήκωσαν οι άγιοι μάρτυρες και πού σήκωναν όλη τη ζωή τους οι όσιοι πατέρες στην έρημο. Εμείς έχουμε άλλο σταυρό.
Ή ζωή μας, ή ζωή όλων των ανθρώπων, είναι θλίψη και πόνος. Και όλες αυτές οι θλίψεις στην κοινωνική και την οικογενειακή ζωή μας είναι ο σταυρός μας.
Ό αποτυχημένος γάμος, ή ανεπιτυχής επιλογή του επαγγέλματος, δεν μας προκαλούν αυτά πόνο και θλίψη; Δεν πρέπει ό άνθρωπος πού τον βρήκαν αυτές οι συμφορές να τις υπομένει; Οι σοβαρές ασθένειες, ή περιφρόνηση, ή ατιμία, ή απώλεια της περιουσίας, ή ζήλεια των συζύγων, ή συκοφαντία και όλα γενικά τα κακά πού μας κάνουν οι άνθρωποι, όλα αυτά δεν είναι ό σταυρός μας;
Ακριβώς αυτά είναι ό σταυρός μας, σταυρός για την μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων. Αυτές είναι οι θλίψεις πού υποφέρουν οι άνθρωποι και όλοι μας πρέπει να τις σηκώνουμε, αν και οι περισσότεροι δεν το θέλουν. Άλλα ακόμα και οι άνθρωποι πού μισούν τον Χριστό και αρνούνται να ακολουθήσουν το δρόμο του και αυτοί ακόμα σηκώνουν το δικό τους σταυρό του πόνου.
Ποια είναι ή διαφορά μεταξύ αυτών και των χριστιανών;
Ή διαφορά είναι ότι οι χριστιανοί με υπομονή σηκώνουν τον σταυρό τους και δεν γογγύζουν κατά του Θεού.
Ταπεινά με χαμηλό το βλέμμα σηκώνουν μέχρι το τέλος της ζωής τους το δικό τους σταυρό ακολουθώντας τον Κύριο Ιησού Χριστό. Το κάνουν για τον Χριστό και το Ευαγγέλιό του, το κάνουν από θερμή αγάπη προς Αυτόν, γιατί όλη την σκέψη τους είχε αιχμαλωτίσει ή διδασκαλία του Ευαγγελίου.

Για να κάνει πράξη τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, για να ακολουθήσει την οδό του Χριστού, ό άνθρωπος πρέπει ταπεινά και ακούραστα να σηκώνει τον σταυρό του, να μην τον βρίζει αλλά να τον ευλογεί. Τότε μόνο τηρεί την εντολή του Χριστού, γιατί είχε, αρνηθεί τον εαυτό του. Σήκωσε τον σταυρό του και ακολούθησε τον Χριστό, τον ακολούθησε σ' ένα μακρινό δρόμο, σ' ένα δρόμο για τον οποίο ό Κύριος είπε, ότι στην Βασιλεία των Ουρανών οδηγεί τεθλιμμένη οδός ή αρχή της οποίας είναι ή στενή πύλη. Και εμείς θέλουμε να είναι ή οδός της ζωής μας ευρύχωρη, χωρίς λάκκους, πέτρες, αγκάθια και λάσπη. Θέλουμε να είναι στρωμένη με λουλούδια. Και ό Κύριος μας δείχνει μία άλλη οδό, την οδό του πόνου. Αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι σ' αυτό το δρόμο, όσο δύσκολος και να είναι, αν με όλη την καρδιά μας στραφούμε στον Χριστό, τότε ό Ίδιος με έναν θαυμαστό και ανεξήγητο τρόπο μας βοηθάει. Μας στηρίζει όταν πέφτουμε. Μας δυναμώνει και μας παρηγορεί.
Όταν ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο, ο οποίος στην αρχή μόνο μας φαίνεται δύσκολος, όταν αισθανθούμε τη χάρη του Θεού πού μας δυναμώνει σ' αυτή την πορεία, τότε με χαρά και ταπείνωση θα σηκώνουμε τον σταυρό μας και θα πορευόμαστε με βεβαιότητα επειδή γνωρίζουμε ότι έτσι μας ανοίγεται ή είσοδος στην Βασιλεία των Ουρανών.
Αυτό λοιπόν σημαίνει να μισήσουμε την ψυχή μας - να μισήσουμε την ακαθαρσία της, να αρνηθούμε τον παλαιό μας άνθρωπο, για να σώσουμε την αθάνατη ψυχή μας πού ό προορισμός της είναι ή κοινωνία με τον Θεό.
Αυτός πού με τέτοιο τρόπο θα χάσει την ψυχή του, θα την σώσει και θα είναι με τον Χριστό;

ΝΑ μας αξιώσει όλους ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός της αιώνιας και ένδοξης ζωής μαζί Του, με τον Πατέρα Του και όλους τους αγγέλους.

ΠΗΓΗ: http://ahdoni.blogspot.com/2010/10/blog-post_3991.html
  

Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος δια το θέμα της "κάρτας του πολίτου"...

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου τη 1η Οκτωβρίου 2010 

 

Αριθ. Πρωτ.: 962
Προς
την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιω. Γενναδίου 14
ΑΘΗΝΑΣ

Μακαριώτατε,

Άγιοι Συνοδικοί,

Δια της υπ’ αριθ. 3008/30-7-10 Συνοδικής Πράξεως της Διαρκούς Ιεράς ημών Συνόδου επληροφορήθημεν τα θέματα της ημερησίας διατάξεως, τα οποία θα απασχολήσουν την τακτικήν Συνέλευσιν της αγίας και Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος από 5ης έως 8ης Οκτωβρίου.

Τα προς συζήτησιν θέματα της ημερησίας διατάξεως χρήσιμα και λίαν επίκαιρα ουδείς αρνείται ότι θα ωφελήσουν όλους τους αγίους αδελφούς Αρχιερείς και δι’ ημών όλον το πλήρωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Επιτρέψατέ μου όμως, όλως υιικώς να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν και άλλα θέματα ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτα και επείγοντα σήμερον, δια τα οποία ο πιστός και συνειδητώς ζων το θέλημα του Τριαδικού Θεού λαός, ζητεί να πληροφορηθή την υπεύθυνον γνώμην των ποιμένων του.

Ταπεινώς προάγομαι να αναφέρω εν εξ αυτών.

Οἱ χριστιανοί μας συνεχώς μας ερωτούν πως πρέπει να αντιμετωπίσουν την «κάρτα του πολίτου». Ζητούν και περιμένουν την υπεύθυνον γνώμην και τοποθέτησιν της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Η πολιτική ηγεσία της χώρας ανεκοίνωσεν επισήμως την καθιέρωσιν της «κάρτας του πολίτου» από τας αρχάς του 2011.

Η κάρτα αυτή, μία μορφή ηλεκτρονικής ταυτότητος, ανησυχεί τους χριστιανούς μας, όταν μάλιστα και σοβαροί επιστήμονες θετικών επιστημών εκφράζουν σοβαράς επιφυλάξεις.

Μας διδάσκουν, Μακαριώτατε και άγιοι Αρχιερείς, οι χριστιανοί μας όταν προτιμούν οιανδήποτε θυσίαν από την άρνησιν του θελήματος του Θεού και την προδοσίαν της αμωμήτου πίστεως.

Περιμένουν λοιπόν, την υπεύθυνον, επιστημονικώς ηλεγμένην, την αγιογραφικώς και πατερικώς κατοχυρωμένην γνώμην και απόφασιν της αγίας Ιεραρχίας δια να ηρεμήσουν και να μην αμαρτάνουν - καθώς πιστεύουν - δια να ζουν με ευλογίαν και συνέπειαν το θέλημα του Θεού. Εάν δεν ακούσουν, δεν γνωρίσουν, δεν στερεώσουν εις την καρδίαν των την υπεύθυνον φωνήν των πνευματικών πατέρων, των ποιμένων τους, των Επισκόπων, θα ζουν μέσα εις την σύγχυσιν, την αγωνίαν, τον φόβον, την οργήν, τα οποία σήμερον δημιουργούν οι πονηροί σκοποί των σκοτεινών αντορθοδόξων και ανθελληνικών δυνάμεων.

Το βασικόν και λίαν σοβαρόν δια την πνευματικήν ζωήν όλων μας αυτό θέμα ταπεινώς φρονώ ότι, εάν θα συζητηθή κατά τας συνεδριάσεις της σεπτής Ιεραρχίας, θα ωφελήση και ημάς αλλά και όλον το συνειδητόν πλήρωμα της αγίας ημών Εκκλησίας.

Ο λαός μας είναι ανάγκη να ενημερώνεται, να ενισχύεται και ημείς ποιμένες ανύστακτοι, άγρυπνοι εις τας επάλξεις να τον περιφρουρούμεν από τους εχθρούς της σωτηρίας του.

Εκζητών την συγγνώμην και τας αγίας Υμών ευχάς διατελώ

Μετα βαθυτάτου σεβασμού,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΚΟΣΜΑΣ

ΠΗΓΗ: http://anastasiosk.blogspot.com/2010/10/blog-post_05.html

 

Ο Ρώσος Νέος ιερομάρτυρας και ομολογητής π.Daniil Sisoev και ο π.Iurii Maximov μιλούν για το τσιπάκια και τον ερχομό του αντιχρίστου...

Ποιοί είναι οι πατέρες Daniel Sisoev και Iuri Maximov;

Ο Ρώσος ιερέας Daniil Sisoev είναι ο νεότερος μάρτυρας της ορθοδόξου εκκλησίας(απ'όσα ξέρουμε).Δολοφονήθηκε πέρυσι στις 18 Νοεμβρίου μέσα στον ναό του Αγ.Αποστόλου Θωμά από έναν μουσουλμάνο.Εκπλήρωσε ένα από τα πιο σπάνια χαρίσματα των ιερέων της εποχής μας-την ιεραποστολή.Κατάφερε να βαπτίσει ορθοδόξους 500 νεοπροτεστάντες και 80 μουσουλμάνους.

Την αρχή της αποστολής του μεταξύ των μουσουλμάνων την προκάλεσαν οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι, όταν τον κάλεσαν σε μία ανοιχτη συζήτηση.Με την ευλογία του πατριάρχου Αλεξίου του Β ίδρυσε μιά σχολή ιεραποστόλων.Όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στην ιεραποστολή και στη φροντίδα του ποιμνίου του.Την ημέρα του θανάτου του,μετά τη Θ.Λειτουργία, βαπτίσε ένα παιδί και έφερε στην ορθόδοξη εκκλησία έναν νεαρό που είχε μπλέξει με αποκρυφιστικές οργανώσεις ενώ έλαβαν μέρος και οι συνήθισμένες του βιβλικές συζητήσεις.Αφου μίλησε μέχρι αργά και συζήτησε με τους ενορίτες του για διάφορα προβλήματα,βγαίνοντας τον πυροβόλησε ο δολοφόνος του φωνάζοντας''που είναι ο Sisoev'';  

Ο π.Iuri Maximov είναι καθηγητής στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας με έδρα στην Λαύρα του Αγ.Σεργίου και για δέκα χρόνια ήταν στενός συνεργάτης του π Daniil Sisoev.Είδικεύται στην Πατρολογία,στις ισλαμικές σπουδές,στην αγιογραφία και στην βυζαντινή ιστορία.

-Η επόμενη ερώτηση αφορά στους σύγχρονους πειρασμούς στην χώρα μας.Στη Σερβία άρχισε η εισαγωγή των βιομετρικών διαβατηρίων.Μεταξύ των ανθρώπων γίνεται συζητηση εαν παίρνοντας το νέο διαβατήριο αρνείσαι τον Χριστό και εαν παίρνεις το σφράγισμα του Αντιχρίστου.

-Iurii Maximov:Αυτή είναι μια διαβολική απάτη και μια από τις παραδοσιακές παγίδες του διαβόλου.Εαν δείτε την ιστορία της Ρωσίας θα το καταλάβετε.Όταν,όχι πριν από πολύ καιρό,αλλάχθηκαν τα σοβιετικά διαβατήρια και πήραμε τα ρωσικά οι άνθρωποι έλεγαν ότι όσοι πάρουν τα ρωσικά διαβατήρια δεν είναι πια χριστιανοί και τίποτα δεν μπορεί να τους σώσει,ότι τα νέα διαβατήρια είναι του αντιχρίστου και να κρατήσουμε τα παλιά.Όταν πριν από πενήντα χρόνια όλοι πήραν τα σοβιετικά διαβατήρια τότε πάλι κάποιοι έλεγαν ότι είναι του αντιχρίστου και να μην τα πάρει κανείς.Για να πάω πιο παλιά,πριν το 1917,κάποιοι έλεγαν να μην πάρουμε τα τσαρικά διαβατήρια.

-π.Daniil Sisoev:Ο Άγ.Δημήτριος του Ρωστώβ έγραφε ότι τον 18ο αιώνα,όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα διαβατήρια και τα πρώτα χαρτονομίσματα κάποιοι υποστήριζαν ότι πρόκειται για το σφράγισμα του αντιχρίστου

-π.Iurii Maximov:Η σημασία και η ουσία όλων αυτών είναι ότι αναγκάζουν τους ανθρώπους να κοιτάζουν όχι στον Χριστό,αλλά σε εξωτερικά πράγματα.Δεν μπορείς όμως να υπήρετεις δύο αφεντικά.Έτσι όμως εμείς δεν κοιτάμε εαν είμαστε με τον Χριστό ή όχι,εαν τηρούμε ή όχι τις εντολές Του,εαν πιστεύουμε στον Χριστό ή όχι,αλλά κοιτάμε εαν πήραμε το διαβατήριο ή εαν το περιτύλιγμα έχει κωδικούς με μπάρες ή όχι.Οι άνθρωποι δηλαδή χάνουν την ουσία.

-Τα πρόσωπα που έχουν αυτή την άποψη για τα νέα διαβατήρια επικαλούνται κάποιυς γέροντες όπως ο Παίσιος ο Αγιορείτης,για τους οποίους εγώ προσωπικά οι μόνες πληροφορίες που έχω είναι από το διαδίκτυο.Πως πρέπει να το ερμηνεύσουμε αυτό;

-π.Daniil Sisoev: Κατά τον Αγ.Βικέντιο του Lerin παράδοση είναι αυτό που δίδαξαν οι πάντες ,πάντοτε και παντού

Αυτή η συζήτηση στη Ρωσία είναι κάτι σχετικά καινούργιο.Αυτό το ρεύμα δεν υπήρχε πρώτα.Από θεολογικής απόψεως είναι λάθος.Ο Iurii Vasilievici σας μίλησε προηγουμένως για την πνευματική σημασία,εγώ θα μιλήσω για την θεολογική.Το πιο σημαντικό για μας είναι η συμφωνία μας(διαθήκη) με το Θεό και του Θεού με έμας.Ο Χριστός είπε ''κανείς δεν θα σας κλέψει από τα χέρια Μου''.Ο Θέος είναι έτσι και αλλιώς μεγαλύτερος από τον καθένα.

Η σφραγίδα του αντιχρίστου όπως περιγράφεται στο 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης και- όπως την ερμηνεύουν οι πατέρες της εκκλησίας ο Αγ.Ιππόλυτος,ο Αγ.Ανδρέας Καισαρείας,ο Αγ.Ειρηναίος της Λυών-είναι μια προσωπική συμφωνία με τον αντίχριστο.Είναι και αυτή ενα είδος συμφωνίας μ'αυτόν.

Ο Αγ.Ανδρέας Καισαρείας λέγει ότι :«όπως εμείς παίρνουμε τη σφραγίδα του Αγ.Πνεύματος στην ακολουθία του χρισματος,έτσι και ο αντίχριστος θα δώσει τη βρώμικη σφραγίδα του.Και εδώ το πρόβλημα δεν είναι τα τεχνικά μέσα,αυτή είναι μια σκέψη που πηγαίνει  προς λάθος κατεύθυνση.Τη σφραγίδα μπορείς να την βάλεις και με το χέρι,με οτιδήποτε.Η έννοια αυτής της σφραγίδας δεν έγκειται στα τεχνικά μέσα,αλλά στο γεγονός ότι οι άνθρωποι οικιοθελώς περνούν στην μεριά του εχθρού.Αυτό είναι το σημαντικό.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο αντίχριστος δεν θα καταφέρει να ταυτοποιήσει αυτούς που δεν θα έχουν το σφράγισμα,αλλά στον αντίχριστο θα ζει ο σατανάς,όπως αναφέρει η Προς Θεσσαλονικείς Επιστολή,και θα ενεργεί ίδια με τον σατανά,ενώ ο σατανάς εξουσιάζει όλα τα πονηρά πνεύματα τα οποία καταγράφουν κάθε κακή πράξη που κάνουμε εμείς.Θα του είναι άραγε δύσκολο του αντιχρίστου να φωνάξει αυτά τα πνεύματα και να ρωτήσει κάτι για κάποιον;θα του είναι πολύ εύκολο.Γι'αυτό δεν έχει ανάγκη να μας παρακολουθεί.Για εκείνον το σημαντικό είναι να κλέισουμε μαζί του συμφωνία.Να ενωθούμε με αυτόν..Θα μας εκβιάζει με την πείνα,εξ'ου και η αναφορά στο εμπόριο(στην Αποκάλυψη).Είναι απλό.Δεν θα με προσκυνήσεις,θα σε τελειώσω με την πείνα.

(Στην συνέχεια αφού αναφέρει για κάποιους ρωσους σχισματικούς και κάποιους αιρετικούς(π.χ.αντβεντιστές) αναμεσα στους οποίους πρωτοκυκλοφόρησαν τέτοιες ιδέες περι βιομετρικων διαβατηρίων και γενικά σφραγίσματος του αντιχρίστου,τρομοκρατώντας τους πιστούς τους οπαδούς) ο π.Danιil Sisoev συνεχίζει

-Γιατί όμως ο σατανάς εξαπλώνει τέτοιες ιδέες;Επειδή όταν πραγματικά θα έρθει ο αντίχριστος ,όλα αυτά τα άτομα που φοβούνται μήπως δεχθούν το σφράγισμα τότε θα το δεχθούν οικιοθελώς,επειδή θα ψάχνουν το σφράγισμα εκεί που δεν βρίσκεται.Θα ψάχνουν το σφράγισμα στα τεχνικά μέσα τα οποία όμως δεν είναι απαραίτητα στον αντίχριστο.Ο διάβολος ενεργεί με τέτοιον τρόπο ώστε όταν θα έρθει ο εχθρός πραγματικά,οι άνθρωποι δεν θα φοβούνται πια.

Ο Άγιος Ιππόλυτος όμως λέει:«Τι θα πουν οι άνθρωποι όταν θα λάβουν το σφράγισμα του αντιχρίστου;Θα πουν εγώ αποτάσσομαι το Θεό,τον Δημιουργό του ουρανού και της γης,τον μονογενή Του Υιο, το Άγιο Πνεύμα.και την εκκλησία και παραδίδομαι σ'εσένα»

Να που ο Άγιος Ιππόλυτος είχε δίκιο.Το κυριότερο πράγμα είναι πώς ο διάβολος κερδίζει στις μέρες μας συνεχώς έδαφος.Μήπως η θεωρία της εξελιξης δεν είναι μια προετοιμασία για τον ερχομό του αντιχρίστου,κυρίως η θειστικη θεωρία της εξέλιξης.Όταν ισχυρίζονται ότι ο Θεός δημιούργησε τον κοσμο με τη βοήθεια του κακού,του θανάτου-αυτό δεν οδηγεί στον αντίχριστο;Ο ισχυρισμός ότι ο Χριστός δεν είναι ο μόνος δρόμος προς το Θεό,δεν οδηγεί προς τον αντίχριστο;Ο δρόμος προς τον αντίχριστο βρίσκεται στην ιδεολογία και όχι στην τεχνολογία.προκειται πραγματικά για μια διαβολική υποκατάσταση-να αντικαταστήσεις με τα τεχνικά μέσα το πραγματικό πρόβλημα, την συμφωνία με τον αντίχριστο.

Εγώ λέω ότι σε πνευματικό επίπεδο,πολλοί έχουν γίνει κοινωνοί των ιδεών του αντιχρίστου.Η ιδέα ότι υπαρχει ένας μόνο Θεός αλλά πολλοί τρόποι να φτάσεις σ'αυτόν είναι ήδη μία αντίχριστη ιδέα.Αλλά ενάντια σ'αυτή την ιδέα κανείς δεν γράφει.Δεν παλεύει κανενας εναντίον.Παλεύουν ενάντια σε πράγματα προ πολλού ξεπερασμένα(...)

Σε εμάς(Ρωσία) οι άνθρωποι άρχισαν να πηγαίνουν στις σπηλιές.Γνωρίζετε την ιστορία με την Penza;(σ.σ  Αιρετικές ομάδες που αποτραβήχθηκαν σε κατακόμβες περιμένοντας την Αποκάλυψη και υπακούοντας στους ηγετες τους.Ο αρχηγός,ένας μηχανικός,ο Πιότρ Κουζνέτωφ,δεν τους ακολούθησε ισχυριζόμενος ότι έχει και άλλες αποστολές στη γη.Αυτές οι αιρετικές ομάδες δεν δεχόνταν τα νέα διαβατήρια θεωρώντας τα σατανικά,δεν έτρωγαν κρέας από τσιπαρισμένα ζώα..Επίσης αρνούνταν την ιατρική βοήθεια,δεν εστέλναν τα παιδιά τους σχολείο.Δεν πήγαιναν στην εκκλησία λατρεύοντας έναν καλόγερο)Τους ξεγέλασε τόσο πολύ ο διάβολος ώστε ξέχασαν τον Χριστό και θυμόνταν μόνο αυτόν

Αναφέρατε προηγουμένως τον γέροντα Παίσιο και θυμάμαι τι είπε κάποτε ο γέροντας σε κάποιους προσκυνητές που τον επισκέφθηκαν όταν άρχισαν να τον ρωτούν για τον αντίχριστο

«Τι,εσείς τον περιμένετε με τόσην ανυπομονησία»;!

-Μια ερώτηση για την πνευματική ζωή.Τί είναι απαραίτητο για να αντέξουμε τους σύγχρονους πειρασμούς;Ποιά είναι η σημαντικότερη αρετή;

-π.Daniil Sisoev:Η πιο σημαντική αρετή είναι η εμπιστοσύνη στο Θεό.Εαν δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό τότε η προσευχή μας γίνεται βασανιστική.Ο πνευματικός μετατρέπεται σε ψυχαναλυτή.Τα πάντα γίνονται ασήμαντα.Πρέπει να έχουμε προσωπική εμπιστοσύνη στο Θεό.Πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε υπό το Θεό και ότι ο Θεός είναι μαζί μας.Ο Θεός πραγματικά μας κραταει στα χέρια Του και όπως λέει ο Απ.Παύλος ''ποιός θα μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού εν Ιησού Χριστώ'';

Πραγματικά,εαν εμείς είμαστε με τον Χριστό,όλοι οι άλλοι «καλοθελητές»θα παραιτηθούν.Η προσευχή, θα μετατραπεί σε επικοινωνία με το Θεό,ο Οποίος είναι μαζί μας.Η υπακοή θα μετατραπεί σε ικανότητα να ακούσεις τον λόγο Του,να Τον ακούσεις μέσα στο θόρυβο του κόσμου τούτου.Η υπακοή στον πνευματικό θα μετατραπεί σε ικανότητα να βλέπεις σ''αυτόν μια ζωντανή εικόνα του Θεού,να βλέπεις  δια μέσω αυτου το βλέμμα του Χριστού.

Να είμαστε ταπεινοί,όχι με την έννοια τού ότι είμαι κακός,χαζός και δεν καταλαβαίνω τίποτα,αλλα η ικανότητα να καταλάβεις ότι χωρίς Θεό δεν μπορείς να κάνεις τίποτα,ενώ εαν είσαι με το Θεό μπορείς να κάνεις τα πάντα.Επίσης η πραότητα είναι στενά συνδεδεμένη με τα θάρρος,επειδή πραότητα χωρίς Θεό σημαίνει δειλία,ενώ εαν είσαι με το Θεό μετατρέπετε σε θάρρος.

Μετάφραση: http://proskynitis.blogspot.com/2010/09/daniil-sisoev-iurii-maximov.html

Πηγή-Το βιβλίο«Το μαρτύριο ενάς απολογητή της Ορθοδοξίας» (ρουμανικά) Editura Sophia