Του αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
(Αναδημοσίευση από τον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ της 22-1-2010)
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ δημοσιευθείσης επιστολής
στην εφημερίδα σας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως
κ.Μελετίου, θα θέλαμε να καταθέσουμε την έκπληξη και την πικρία μας επί
των γραφομένων του, επιθυμώντας να δικαιολογήσει σοβαρά ατοπήματα του
π. Κ. Μπέη.
Ο Σεβασμιώτατος είναι πνευματικός γόνος
επιλέκτων ιερών μορφών, φορά το τίμιο ράσο επί έξι δεκαετίες και πλέον,
είναι γνωστός για την υψηλή του μόρφωση, την πλούσια ποιμαντική του
διακονία, το φιλομόναχο και ασκητικό του ήθος, τη συγγραφή και
μετάφραση αξιόλογων βιβλίων, ως το εξαιρετικό «Η Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδος»,
το οποίο βραβεύθηκε δίκαια από την Ακαδημία Αθηνών, τη γλωσσομάθεια και
ευρυμάθειά του. Συμπληρώνει δε τριαντακονταετία στον αρχιερατικό θρόνο
της Νικοπόλεως.
Ως εκ τούτου, αν μπορούμε να πούμε, οι
απαιτήσεις μας είναι μεγαλύτερες εξ αυτού. Κατά καιρούς βέβαια μας έχει
λυπήσει με θέσεις του και γραφές του· για τους αντιχαλκηδόνιους- μονοφυσίτες,
εσχατολογικά θέματα, την έκδοση της «αγίας επιστολής», τη μετάφραση της
θείας Λειτουργίας και ιερών Ακολουθιών και την τέλεσή τους στην επαρχία του στη δημοτική γλώσσα, και τώρα την υποστήριξη ατόπων ενεργειών του π. Κ.Μπέη. Σημασία βέβαια δεν έχει ότι λυπηθήκαμε εμείς. Ποιοί είμαστε άλλωστε; Σημασία έχει ότι σκανδαλίσθηκαν και σκανδαλίζονται ψυχές.
Προκαλεί απορία πάντως μεγάλη ένας επίσκοπος ως ο Νικοπόλεως
Μελέτιος να συνευδοκεί ένας κληρικός του να υπογράφει δίχως την
ιερατική του ιδιότητα με τη δικαιολογία ότι αυτό το κάνουν και άλλοι.
Ντρέπεται ότι είναι ιερεύς;
Πολύ καλά κάνει ο Σεβασμιώτατος για όσα
καλά επαινεί τον ιερέα του. Πιστεύουμε όμως ότι δεν επιτρέπονται στην
θ. Λειτουργία αλλαγές, προσθέσεις, αφαιρέσεις, τομές για καλύτερες
προσεγγίσεις.
Η
θ. Λειτουργία δεν είναι κάτι το ιδιωτικό, το συναισθηματικό, το
ιδεολογικό, κατά πως μου αρέσει, βολεύει και αναπαύει ψυχολογικά. Το νʼ
ανάβει κανείς κερί σε βουδιστικό ναό και να μεταλαμβάνει σε αγγλικανικό
και ρωμαιοκαθολικό ναό δεν είναι εκδηλώσεις ύποπτου φρονήματος; Πως να
τις ονομάσουμε; Γνησίου Ορθοδόξου Εκκλησιαστικού φρονήματος;
Είναι ζηλωτισμός κάτι τέτοιο, όταν επικρίνεται; Επειδή είμεθα αμαρτωλοί
δεν μπορούμε να κρίνουμε; Ποιος είναι αναμάρτητος, για να κρίνει;
Πρέπει να παύσει η κριτική; Μόνο ννά επαινούμε; Ο Σεβασμιώτατος μπορεί
άνετα να μας λέει ότι όλα ναυτά είναι καλά καμωμένα; Άλλο κατανόηση και
άλλο υποστήριξη τέτοιων θέσεων.Δεν φαίνεται ότι τα γράφει αυτά μετανοώντας ο π. Κ.Μπέης.Ένας σχολιασμός ανίερων καταστάσεων δεν σημαίνει ότι κάποιος υβρίζει. Γιατί σφάλλουν οι κρίνοντες; Γιατί λένε την αλήθεια; Γιατί υποστηρίζουν τήνΟρθόδοξη Παράδοση;
Στην προσωπική του προσευχή μπορεί να εκφράζεται κανείς όπως θέλει, μπορεί και κατανοεί, αλλά όχι στην θ. Λειτουργία. Ό,τι λάθος είναι κατακριτέο. Μη προσπαθούμε να κάνουμε ισοσκελισμό λαθών των μεν και των δε. Είπαμε πως οι όποιες προσθαφαιρέσεις στην θ. Λειτουργία είναι ανεπίτρεπτες. Δεν
υπάρχει καμιά προσωπική αντιδικία με τον π. Κ. Μπέη, ούτε κανείς τον
υβρίζει, όταν υποδεικνύει τα λάθη του. Μη τον ηρωοποιήσουμε κιόλας. Ο
Σεβασμιώτατος δυστυχώς λυπεί ξανά πολλούς με το να προσπαθεί να
δικαιολογήσει τʼ αδικαιολόγητα. Η Εκκλησία δεν χρωστά σε κανένα τίποτε.
Όλοι μας της οφείλουμε πολλά. Μη σκανδαλίζουμε με καινοτομίες.
Ας υποταχθούμε ταπεινά στην ζωηφόρο ιερά παράδοση της αγίας μητέρας μας
Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι υποκειμενισμοί, οι αυταρέσκειες, οι εμμονές, οι
απορρίψεις όσων δεν συμφωνούν με καινοφανείς ιδέες, δηλώνουν αλλότριο
πνεύμα, ξένο από το ταπεινό, υπάκουο και νηφάλιο των αγίων πατέρων.
Γιά να ενημερωθήτε για το θέμα διαβάστε:
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Να συγχαρούμε τον π. Μωυσή για τις νηφάλιες θαρραλέες και συνεπείς με την πίστη μας θέσεις του.
Δημοσίευση σχολίου